Remont w Biłohirii

Klasztor w Biłohirii pallotyni przejęli w 1993 r. Był on kompletnie zdewastowany. Znajdowało się w nim kilka świeckich instytucji. Do celów duszpasterskich adaptowano jedną nawę kościoła i jedno skrzydło klasztoru. Dzięki wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego remontowane jest obecnie sklepienie kościoła. W drugiej części klasztoru mieści się rodzinny dom dziecka prowadzony przez siostry zakonne (benedyktynki).

Parafia p.w. św. Wincentego Pallottiego w Biłohirii liczy ok. 40 osób. Biłohiria jest miasteczkiem ok. 6-tysięcznym. Ludzie żyją tu przeważnie z pracy na roli i ze swych niewielkich gospodarstw. Miasteczko długie lata nosiła nazwę Lachowce i było położone nad jeziorem, dziś osuszonym, nad którym wznosił się kościół wraz z klasztorem, kiedyś jeden z bardziej okazalszych. Budowę klasztoru i Kościoła rozpoczęto w 1612 roku a po różnych perypetiach ukończono w 1660 r. W klasztorem i parafią opiekowali się o. dominikanie, a sam Kościół był pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej, Wniebowzięcia Matki Bożej oraz św. Piotra i Pawła. Więcej o jego historii można przeczytać tutaj. 

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego