Kinoni
Rwanda jest jednym z najmniejszych krajów Afryki. Sami Rwandyjczycy żartują, że nie da się go pokazać na mapie, bo wtedy już się go zasłania. Mieszka tam jednak ponad 13 milionów osób, głównie młodych. Średnia wieku to 24 lata. Większość to ubodzy mieszkańcy wsi, którzy jedzą zaledwie jeden posiłek dziennie. Życie w stolicy Kigali znacząco odbiega od skrajnego ubóstwa wiejskich obszarów kraju. Pallotyńscy misjonarze, siostry, księża i bracia zakonni pracują tam od prawie 50 lat. Towarzyszyli Rwandyjczykom w dramatycznym czasie ludobójstwa w 1994 r. Teraz pomagają im radzić sobie z przeszłością. Oprócz pracy duszpasterskiej, budują studnie, szkoły, ośrodki zdrowia, warsztaty rzemieślnicze.
Młodzi ludzie w Rwandzie pracują bardzo ciężko, jednak ich dzienny zarobek jest zazwyczaj niższy niż 4 Euro. W kraju rodzi się wiele dzieci, z których większość dorasta w ubóstwie. Jeszcze niedawno wiele dzieci nie dożywało 5. roku życia. Takim regionem jest północna część kraju, gdzie wojna domowa zakończyła się dopiero kilkanaście lat temu. W przeludnionej wiosce Kinoni rzesze małych dzieci żyją w głębokiej biedzie, są niedożywione i pozostawione bez opieki. W przedszkolu będą miały szansę na wczesną edukację, zjedzenie śniadania, zabawę i opiekę medyczną. A potem – lepszy start w życie.
